به گزارش مشرق، محققان دریافتند که در بین ۹۲۰۰ کودک ۹ و ۱۰ ساله که مورد ارزیابی قرار گرفتند، به ازای هر ساعتی که کودکان روزانه به ویدئوهای آنلاین (مانند یوتیوب) یا بازیهای ویدئویی اختصاص میدهند، احتمال ابتلاء آنها به اختلال وسواس فکری جبری افزایش مییابد.
این بدان معنا نیست که بچهها تا زمانی که شروع به جستجو در وب سایت ویدئویی نکنند، حالشان کاملاً خوب است. بلکه کارشناسان میگویند این احتمال وجود دارد افرادی که در معرض اختلال وسواس فکری جبری قرار دارند شروع به تماشای اجباری ویدئو میکنند یا به بازی اعتیاد پیدا میکنند.
دکتر «جیسون ناگاتا»، محقق ارشد و استادیار متخصص اطفال در دانشگاه کالیفرنیا، میگوید: «تفکیک اینکه کدامیک موجب بروز دیگری میشود دشوار است. در واقع، به احتمال زیاد یک "رابطه دو طرفه" وجود دارد.»
به این معنا که بچههای مبتلا به اختلال وسواس فکری جبری ممکن است بارها و بارها به سمت بازیهای ویدئویی کشیده شوند یا ویدئوهای آنلاین تماشا کنند، همه اینها به نوبه خود ممکن است اختلال آنها را بدتر کند.
به گفته ناگاتا، «نکته اصلی این است که والدین لازم است مراقب زمان نمایش فرزندان خود باشند.»
اختلال وسواس فکری جبری یک اختلال مزمن است که در آن افراد افکار غیرقابل کنترل و تکرار شوندهای دارند که باعث تحریک رفتارهایی میشود که باید بارها و بارها تکرار کنند. آنها به عادات خاصی مانند شستن اجباری دستها، اطمینان از قرار دادن وسایل خانه به روشی خاص، یا بررسی مداوم خاموش بودن وسایل وابسته هستند.
محققان با توجه به اینکه «زمان اختصاص یافته به تماشای صفحه نمایش» بخش زیادی از زندگی مدرن را دربرمی گیرد، میخواستند ببینند آیا رابطهای بین استفاده از فناوری در کودکان و احتمال ابتلای آنها به علائم اختلال وسواس فکری جبری وجود دارد یا خیر.
آنها دادههای یک مطالعه مربوط به حدود ۱۲۰۰۰ کودک را ردیابی کردند. محققان بر روی بیش از ۹۲۰۰ نفر که در زمان ورود به مطالعه ۹ یا ۱۰ ساله بودند تمرکز کردند.
در آن زمان، بچهها به طور متوسط چهار ساعت در روز از صفحه نمایش استفاده میکردند.
طی دو سال بعد، ۴.۴ درصد از شرکت کنندگان در مطالعه بر اساس پرسشنامه استانداردی که والدین تکمیل کردند، به اختلال وسواس فکری جبری مبتلا شده بودند. احتمال ابتلاء به این اختلال در آنها به ازای هر ساعت اضافی در روز که صرف بازیهای ویدئویی (۱۵ درصد) یا تماشای ویدیوهایی مانند یوتیوب (۱۱ درصد) میکردند، افزایش مییابد.
تماشای سایر انواع نمایشگرها از جمله تلویزیون، پیامک و رسانههای اجتماعی با خطر این اختلال مرتبط نبودند.
محققان بر محدود کردن زمان تماشای صفحه نمایش کودکان تاکید دارند.